حلول ماه مبارک رمضان ، بهار قرآن

ماه عبادتهای عاشقانه و نیایشهای عارفانه و بندگی خالصانه را

به شما تبریک عرض میکنیم ، التماس دعا . . .

.

.

.

مبارک باد آمد ماه روزه

رهت‏ خوش باد، ای همراه روزه

شدم بر بام تا مه را ببینم

که بودم من به جان دلخواه روزه . . .

.

.

.

هر که را خاطر به روی دوست رغبت می‏کند

بس پریشانی بباید بردنش چون موی دوست

دیگران را عید اگر فرداست ما را از این دهست

روزه داران ماه نو ببینند و ما ابروی دوست . . .

.

.

.

خدایا قرار ده روزه ام را در این ماه روزه روزه داران واقعى

و شب زنده داری ام را نیز مانند شب زنده داران

و بیدارم کن در آن از خواب بی خبران

و گناهم را بر من ببخش اى معبود جهانیان

و درگذر از من اى درگذرنده از گناهکاران . . .

.

.

.

آمد گه آمرزش و شهرُ الله عظمی

توفیق خدایا، تو ز ما سلبم فرما

شد باز در رحمت خالق بهروی خلق

چون ماه مبارک ز افق گشت هویدا . . .

.

.

.

دلا در روزه مهمان خدایی / طعام آسمانی را سرایی

درین مه چون در دوزخ ببندی / هزاران در ز جنّت‏ برگشایی . . .

.

.

.

این هلال از طرف باغ جنان می آید / هو ش باشید که ماه رمضان می آید

در شب اول این ماه پی ماه مرو / ماه این ماه شب نیمه آن می آید . .

.

.

.

ماه رمضان، ماه نزول آیه های سبحانی

و ارتباط ملک و ملکوت در نزدیکترین افق

برای عروج «ارواح روحانی» است

.

.

.

روزه ، تمرین کلاس زندگی

درس ایثار و خلوص و بندگی

روزه ، زنجیر هوا گسستن است

دیو و بت های درون بشکستن است

.

.

.

ماه رمضان

ماه کشیده شدن خط گذشت و غفران الهی بر خطاهای گناهکاران

در سایه «الغوث الغوث های عمق جانی» است . . .

.

.

.

روزه هنگام سوال است و دعا

پر زدن با بال همت تا خدا

شهر یکرنگی و بی آلایشی

ماه تقصیر و گنه فرسایشی . . .

.

.

.

رمضانا تو بهترین ماهی

چون که ماه ضیافت اللهی

خوش عمل هر که بود در رمضان

ترک منکر نمود در رمضان  . . .

.

.

.

یا اله الخلق یا رب الفلق

ای خدای انجم و شمس و شفق

از تو می خواهم در این ماه شریف

چشم پوشیدن ز جرم ما سبق

شأن ما عصیان و غفران کار تو

لا تؤاخذنا بذنب قد محق . . .

.

.

.

ماه رمضان، ماه چیده شدن «مائده های آسمانی»

بر سفره جانهای رسته از خاک و متصل به «انوار اهورایی» است . . .

.

.

.

رمضان آمد و آهسته صدا کرد مرا

مستعد سفر شهر خدا کرد مرا

از گلستان کرم طرفه نسیمى بوزید

که سراپاى پر از عطر و صفا کرد مرا . . .

.

.

.

رمضان شهر عشق و عرفان است

رمضان بحر فیض و احسان است

رمــضــــان، مــاه عــتــرت و قــرآن

گــــاه تــــجدید عهد و پیمان است . . .

.

.

.

اى در غرور نفس به سر برده روزگار

برخیز ، کارکن ، که کنونست وقت کار

اى دوست ! ماه روزه رسید و تو خفته‌اى

آخر زخواب غفلت دیرینه سر برآر  . . .

.

.

.

ماه رمضان، ماه شکستن «بت های نفس»

و سجدهء عشق بر درگاه

«عاشق و معشوق آفرین نامتناهی» است» . . .

.

.

.

رمضان ماه مناجات ودعا / رمضان پر بود از شور و صفا

ماه خالص شدن از کبر و ریا / رمضان ماه رسیدن به خدا . . .

.

.

.

کاش در این رمضان لایق دیدار شویم

سحرى با نظر لطف تو بیدار شویم

کاش منت گذارى به سرم مهدى جان

تا که همسفره تو لحظه افطار شویم  . . .